Agenda

Zondag 25 juni                       10.30 uur                    ds. D.Peters, Alphen a/d Rijn

Zondag 9 juli                           10.30 uur                    ds. M. Walburg, Alphen a/d                                                                             Rijn, aansluitend lunch

Zondag 23 juli                         10:30 uur                   ds. M. Kwant, Bodegraven

Overige activiteiten

Gespreksgroep op woensdag: van 14:00 tot 15:30 uur. De volgende data kunt u ook vast in uw agenda noteren voor de gespreksgroep: 12 april en 10 mei.

De Algemene Ledenvergadering is gepland op zondag 26 maart aansluitend aan de dienst. U heeft hiervoor 24 februari een uitnodiging gekregen via e-mail.

Terugblik

In memoriam

De afgelopen periode hebben we afscheid moeten nemen van twee mensen uit onze gemeenschap. Beiden met de respectabele leeftijd van 86 en 92 jaar. We hebben hen herdacht in de kerk.

Ik heb slechts  een hele simpele wens
behandel mij  tot het einde toe als een mens.
Een mens die ziek is  maar niet deze ziekte is.
die erkenning zoek ik  nu ik mijzelf zo erg mis.

Langs ‘s Heeren wegen

Als geloofsgemeenschap werden we in de laatste drie maanden maar liefst vijf keer geconfronteerd met het overlijden van een van onze mensen. Dit wijst ons er weer op dat we aan het ‘vergrijzen’ zijn en dat kan ons zorgelijk en wat somber doen kijken. Tijdens een studiedag in Amersfoort van de VVP en Vrijzinnigen Nederland (voorheen NPB) deelden we als voorgangers onze ervaringen hoe het is om in een krimpende organisatie te werken. Voor de één betekende dit een uitdaging om met een breed aanbod te komen van culturele activiteiten. Zo werd ergens een aankondiging verspreid met als titel ‘De heks in de kerk’, wat zoveel inhield dat de schrijver Susan Smit kwam vertellen over haar boek ‘Heks, een magische reis door de westerse spiritualiteit.’ Weer een ander zocht het in klankschalenconcerten en kunstzinnige expressie. En ja, dan vraag je je af als voorganger van ons mini- vrijzinnige bolwerkje in een orthodoxe regio: wat bieden wij aan ons krimpende bestand….? Ik denk dat wij het vooral moeten hebben van het koesteren wat we hebben, namelijk onze mensen die over het algemeen trouw en actief zijn. En dan niet op een heel gesloten manier, waarbij we niemand toelaten, maar open en gastvrij voor ieder die op onze weg komt. Op deze wijze kunnen we warmte uitstralen naar mensen die in de kou staan of zich verlaten en verloren voelen. Het is belangrijk dat mensen weten dat wij er zijn en waar we voor staan; dat er ook nog zoiets is als vrijzinnigheid met alle moois en goeds dat deze richting te bieden heeft. We lopen niet voorop met wervende acties, dat zou ook niet bij ons passen, maar het kan geen kwaad om ons op gepaste wijze te profileren.

Zo ben ik onlangs ingegaan op een uitnodiging van burgemeester en wethouders van de gemeente Zuidplas, voor een lunch in het gemeentehuis voor pastores uit de gemeente Zuidplas. We waren met een grote en ook diverse groep voorgangers, zowel uit de hoek van het bevindelijke protestantisme, als RK, Molukse geloofsgemeenschap, Evangelischen en vertegenwoordigers van de moskee.

Er werd gesproken over de zorgen die er zijn rond thema’s als armoede en eenzaamheid en de rol die kerken hierbij vervullen. Ook het ‘Vijfde dorp’ kwam aan bod, u weet wel: een geheel nieuw dorp dat gebouwd gaat worden op 7 meter beneden de zeespiegel….. Voorlopig speelt de gedachte om hier geen kerk(en) te bouwen maar een zogeheten ‘Kulturhus’  Een kulturhus is een combinatie van verschillende voorzieningen in één gebouw, waarin samenwerking de sleutel is. Vaak worden zowel niet-commerciële als commerciële voorzieningen onder één dak geplaatst, zoals een kinderopvang, school, bibliotheek, vergaderruimten en ontmoetingsplekken, onder meer voor het houden van kerkdiensten. Het kulturhusconcept is in Scandinavië ontstaan en werd vanaf 2000 in uiteenlopende vormen en omvang ingevoerd in Nederland. Het lijkt me de moeite waard om de voortgang te volgen en tenminste in het Vijfde Dorp onze aanwezigheid te laten weten. Maar het zal nog wel even duren voordat de plannen uitgevoerd gaan worden.

Het was een zinvolle bijeenkomst, het gesprek was open en er werd welwillend geluisterd, ook toen uw voorganger, als een van de weinige vrouwen, haar kritische opmerkingen plaatste…..

Op weg naar Pasen

Opstaan uit de gebrokenheid zal dit jaar het thema zijn van onze Paasdienst. Gebrokenheid is extreem aan de orde in onze wereld. Het lijkt wel of alles stukgemaakt wordt. Het gebeurt door mensenhanden in de oorlog die nu al een jaar huishoudt in Oekraïne en waar zoveel mensenlevens gebroken zijn door kogels en bommen. We zien de ingestorte huizen en gebouwen, we zien de radeloosheid van mensen, maar ook zien we hun dapperheid en onverzettelijkheid. We zien de indringende beelden van wat de natuur kan aanrichten, in dit geval in Turkije en Syrië waar de kracht van moeder aarde van zich liet spreken en meer dan 50.000 mensen meesleurde de dood in. De wanhoop en het onmetelijke verdriet van grote en kleine mensen die hun familie, hun huis en haard, hun hele hebben en houden kwijtgeraakt zijn. De enorme puinhopen, hoe komt het ooit weer goed? En komt het goed?

Met Pasen horen we over een steen die weggerold is. ‘Waarom huil je?’ klinkt een stem.

Een vraag die gesteld wordt vanuit een oprechte belangstelling, die ruimte biedt aan de mens die wanhopig en verdrietig is en hem uitnodigt om zijn verhaal te doen. Het is een vraag die het hart raakt. En je gelegenheid biedt om je hart te luchten. En dat je dan toch wat lichter je weg kunt vervolgen. Dat je opstaat uit wat je bedrukt, dat je opstaat uit wat je klein houdt en dat het lichter wordt in je leven. Want met een lichter hart kun je je wellicht weer openstellen voor hoopvolle tekens. Zo moet ik denken aan het gedicht van Karel Eijkman, dat gedicht over de klaproos:

 

Fragment uit Psalm 79:                                                                Fragment uit Jesaja35:

Mijn God, de heidense bende is gekomen                             De woestijn zal zich verheugen

en heeft uw heilige tempel geschonden                               de dorre vlakte is blij

van Jeruzalem een puinhoop gemaakt.                                en zal bloeien als een roos.

 

Naar aanleiding van deze twee fragmenten schreef Karel Eykman ‘De kleine Jesaja van Rotterdam’:

Luister naar mij, hoe ik met mijn hond op pad

in de oorlog toen ik nog klein was

zwierf in een hopeloos verwoeste stad

toen het puin nog mijn speelterrein was. 

Het was een nare, rare kaalgeslagen troep toen

ik dacht dat niets meer ooit zou groeien

ik dacht dat niets het ooit nog zou doen

toen ik opeens die klaproos zag bloeien. 

Toen wist ik, eens komt er een einde aan

aan dat gedonder van kanonnen

eens zal deze woestenij in bloei weer staan

eens geeft de oorlog zich gewonnen.

 

Op ieder godgeklaagd terrein

zullen toch klaprozen blijven komen.

Dat blijft, dat zal altijd zo zijn

dat wordt ons nevernooitniet afgenomen.

 

Want tussen plastic en colablik

zijn de klaprozen niet klein te krijgen

zij bloeien tot hun laatste snik

met alle weerbarstigheid hun eigen. 

Word zelf zo’n klaproos als je kunt!

Liturgisch werkstuk 40 dagentijd 2023

26 februari

Een inspiratiebron is de veertigdagenkalender van dit jaar geworden.

Op zaterdag 25 februari staat een verhaal over zeven kaarsen bijv. de Joodse zevenarmige kandelaar.

Als het zevende kaarsje brandt dan is het Pasen. De eerste kaars wordt aangestoken, daarbij horen het zand van de woestijn, de distels en de doornen die het leven moeilijk maken, maar ook de zorg waardoor Jezus niet verhongert.

Ook het leesrooster heeft mij geholpen. Daarin stond dat Genesis 2,15- 3,9 en Mattheüs 4, 1-11 gelezen konden worden. In Genesis staat dat God een metgezel creëert uit Adam. Zij samen mogen leven in het paradijs, om het land te bewerken en zorg te dragen voor al wat leeft en bloeit. Toch wordt Eva door de slang verleid om te eten van de levensboom. De mens en zijn vrouw verborgen zich voor God.  God roept hen, “Waar ben je?”.

In Mattheüs is Jezus in de woestijn, de beproevingen weerstaat Jezus. Jezus stuurt de satan, de duivel weg. De duivel laat hem verder met rust en meteen komen er engelen om hem te dienen. In beide verhalen komt het woordje “beproeving” voor. Als je de beproeving goed doorstaat, komt de beloning, een lichtje.

In de  40 dagenkalender staat:

De Eerste vlam is van de liefde, die het eerste en het belangrijkste is, want God is Liefde en liefde overwint alles.

5 maart

De tweede vlam is de vlam van het leven, het leven hier en nu, het leven straks, leven voor elkaar; samenleven. Volgens het leesrooster zijn Exodus 24, 12-18 en Mattheüs 17, 1-9 aan de beurt. Het gaat over de ‘stenen tafelen’ en het verhaal waarin God tegen drie discipelen zegt: “Dit is mijn zoon, luister naar hem”. En Jezus zegt tegen de discipelen: ”Wees niet bang, Sta op en volg mij”. Bij de kaars heb ik een kringetje van drie mensen geplaatst met daarop de woorden ‘Volg mij’. Het goed samenleven zit in beide verhalen.

12 maart

De derde vlam is de vlam van het licht, het licht in de wereld, het ware licht, het licht in de nacht, dat alles verlicht. Het leesrooster laat ons Exodus 17, 1-7 en Johannes 4, 5-26 lezen.

De oude testamenttekst gaat over water, maar eigenlijk ook om op de proef te worden gesteld.  In Johannes ontmoet Jezus een Samaritaanse vrouw bij de Jacobsbron. Daarom is een kannetje met water een mooi symbool.

19 maart

De vierde vlam is de vlam van de hoop, de vlam van de verwachting, die ziet wat wij (nog) niet zien, de vlam die de wanhoop verdrijft. Het leesrooster schrijft: 1 Samuël 16, 1-13 en Johannes 9, 1-13. Het onderkleed is roze, de andere weken is het paars. Het eerste verhaal gaat over de zalving van David. Het tweede verhaal over de blinde man, die ziende werd, door speeksel en modder werd de blinde gezalfd. Bij de vlam staat een mooi potje met geurende olie.

26 maart

De vijfde vlam is de vlam van geloof, dat je in twijfel overeind houdt, dat vertrouwen wekt en verder ziet dan de dood. Het leesrooster geeft Ezechiël 37, 1-4 en Johannes 11, 1-4. Beide verhalen gaan ook over de dood, maar in beide verhalen is er ook sprake van opstanding. Ter ere van God.

2 april

De zesde vlam is de vlam van de vrijheid, zolang iemand gevangen zit, is niemand echt vrij, vrij zijn mag nooit ten koste van de vrijheid van een ander gaan. Het leesrooster geeft Mattheüs 21, 1-11 en Mattheüs 26,1-27. Het eerste verhaal gaat over de intocht in Jeruzalem. Over de ezelin die vastgebonden staat met haar veulen. En het tweede verhaal gaat over de zalving van Jezus en het laatste avondmaal.  Bij de kaars staat brood en wijn.

9 april

De zevende vlam is de vlam van de vreugde, van liefde en leven, van licht en hoop, van geloof en kracht, van de hele mensheid, van ieder mensenkind, van jou en mij. Pasen, het onderkleed is wit. De paaskaars wordt binnengebracht.

Door middel van linten worden alle kaarsen geleid naar de paaskaars. Leesrooster: Exodus 14, 9-14 en Johannes 20, 1-18. Het eerste verhaal gaat over het volk van Israël door de Rietzee. Het tweede verhaal gaat over Jezus die vertelt aan de discipelen dat hij teruggaat naar de vader, en dat zijn werk door de geest verder zal gaan.

Liturgisch werkstuk door Gerrie van Zanten

Mededelingen van de penningmeesters

Wat fijn, dat veel leden en donateurs de diensten ook ondersteunen door de collecte via de bank over te maken. De penningmeesters zien uw extra gaven graag tegemoet zeker i.v.m. de hogere energiekosten. Ook de collecte tijdens de komende diensten brengen we graag onder uw aandacht. Het bankrekeningnummer is NL 03 RABO 0375.0653.42. Denkt u alstublieft ook aan de contributie á €85,00 en donatie á €42,50 over het jaar 2023 ten name van Ver.v.Vrijz.Protestanten te Zevenhuizen e.o..

Dank u wel.

Het bestuur hoopt op een snel en warm tot ziens.